Για την αγάπη

- Αδελφή μου, τι μπορείτε να μας πείτε για την αγάπη;
Γ.Γ.: [ …] Η αγάπη είναι της Χάρης του Θεού. Γεννιόμαστε μ’ αυτήν. Εφόσον είμαστε πλάσματα του Θεού, κι εφόσον ο Θεός Αγάπη εστίν. Το τι ακριβώς είναι ο Θεός, όταν το σκεφτούμε με το μυαλό μας, είναι αδύνατο βέβαια να το βρούμε. Γιατί το μυαλό μας είναι περιορισμένο. Αλλά το πνεύμα, η ψυχή, είναι απεριόριστη. Και η ψυχή Τον αισθάνεται Τον Θεό. Δεν Τον βλέπουμε με τα μάτια τα γήινα. Με τα μάτια της ψυχής Τον βλέπουμε.

Θυμάσαι την παραβολή του Φτωχού Λάζαρου και του Πλουσίου; Ο Λάζαρος πήγε στους κόλπους του Αβραάμ, κι ο Πλούσιος στην Κόλαση και τυραννιόταν. Και λέει στον Αβραάμ: «Πάτερ, στείλε τον Λάζαρο να πάει στους αδελφούς μου να τους πει πόσο τυραννιέμαι και να μην κάνουν τις αδικίες που κάνουν». Εδώ βλέπουμε κάτι: ότι αυτός ο άνθρωπος ο κακός και ανηλεής με τους φτωχούς αγαπούσε τους αδελφούς του. Με άλλα λόγια βλέπουμε ότι αν αγαπάς μόνο τους φίλους σου, ποιος ο μισθός σου;… και οι αμαρτωλοί, το αυτό ποιούσι.

Εδώ είναι η διαφορά του Χριστιανού. Πρέπει να αγαπά και τους μη δικούς του. Τον κάθε άνθρωπο να τον έχει αδελφό του. Εκεί είναι το μεγάλο Μυστήριο και Μυστικό του Χριστιανισμού… Και όταν λοιπόν απαντάει ο Αβραάμ, του λέει: «Έχουν τον Μωϋσή και τους Προφήτες, αν δεν πιστέψουν στον Μωϋσή, ούτε σ’ αυτόν που θα έρθει από τον άλλο κόσμο να τους το πει, θα πιστέψουν». Γι’ αυτό είπε ο Κύριος στον Απόστολο Θωμά «Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες». Γιατί; Γιατί από Πνευματικής, Ψυχικής και Μυστηριακής πλευράς, θα Τον δουν…

Όταν πιστέψεις βαθιά, με όλη σου την ψυχή, θα αισθανθείς την Παρουσία Του Θεού, τόσο δυνατή, σαν να είναι μία πραγματικότητα. Και τότε πια δεν θα υπάρχει τίποτε άλλο. Θα δώσεις το χέρι σου στο Χέρι Του κι όπου σε πάει, … θα πας!

Για τους ανθρώπους μπορεί να είσαι τρελός. Για τους ανθρώπους μπορεί να είσαι επιπόλαιος, παράξενος. Πολλοί θα σε κρίνουνε. «Σήμερα είναι εδώ κι αύριο εκεί», θα λένε… Αλλά καλύτερα να σε κρίνουν οι άνθρωποι, παρά ο Θεός μια μέρα… Όταν ακούσεις την Φωνή Του να σου ζητεί κάτι κι εσύ πεις όχι για να μην κακοφανεί σε ανθρώπους, αυτό θα είναι πολύ τρομερό.

- Πώς αποκτούμε όμως αυτήν την αγάπη;
Γ.Γ.: Η αγάπη, είναι κάτι που μας δίνεται από τον Θεό. Γιατί ο Θεός είναι Αγάπη.
Η αγάπη που δίνουμε στους άλλους, είναι από την Πηγή, πάει σ’ αυτούς και φεύγει πάλι πίσω, στην Πηγή. Η αγάπη όμως δεν μπορεί να έχει μέτρο. Είναι απεριόριστη. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, πάντα στέγει, πάντα ελπίζει, χαίρει με το καλό, λυπάται με την αδικία, ποτέ δεν εκπίπτει. Κι όπως σου έχω πει πολλές φορές, άμα δίνεις όλη σου την αγάπη σ’ έναν άνθρωπο, κι εκείνος δεν τη δεχτεί, η αγάπη αυτή θα γυρίσει σε σένα πίσω. Ο Κύριος αυτό λέει: άμα πας σ’ ένα σπίτι, δώσε του την ειρήνη. Αν δεν τη δεχτούν, η ειρήνη θα γυρίσει σε σένα.

Όλα έτσι είναι… Αλλά μην ξεχνάς κι ένα άλλο. Ότι ό,τι γίνεται με το Καλό, και ό,τι ευχόμεθα και ό,τι ευλογούμε, ξαναγυρίζει σε μας και ότι το ίδιο γίνεται και με το Κακό… Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε φοβερά! Ούτε να σκεφθούμε ενάντια! Γιατί θα κάνουμε ζημιά στον εαυτό μας. Κατάλαβες πώς γίνεται; Όσο για την αχαριστία, ξέγραψέ την. Η ευγνωμοσύνη του άλλου πρέπει να φύγει από τον νου σου. Εσύ θα την έχεις πρώτα για τον Θεό, κι ύστερα για όλο τον κόσμο. Το να περιμένεις ευγνωμοσύνη είναι πολύ μίζερο και ταπεινό… Αγνωμοσύνη να δέχεσαι και να χαίρεσαι!

- Δηλαδή, τα πάντα μπορεί να κάνει η αγάπη;
Γ.Γ.: Τα πάντα! Είναι τέτοια δύναμις! Η αγάπη και η προσευχή μπορούνε να τραντάξουν τον κόσμο όλο! Όχι σεισμοί! Όχι καταποντισμοί! Ο Θεός όταν μας έπλασε, μας φύσησε και την Πνοή Του. Η Πνοή αυτή του Θεού είναι η Αγάπη. Παύουμε ν’ αγαπούμε; Παύουμε να ζούμε. Χωρίς Πνοή, δεν μπορούμε. Λοιπόν, όταν αγαπάς τον έναν και δεν αγαπάς τον άλλον, θα πει ότι δεν αγαπάς κανέναν. Κατάλαβες τι γίνεται;

Γιατί ο Θεός μάς έδωσε την Αγάπη, την καρδιά, τα μάτια, όλα τα Δώρα Του, γι’ αυτόν τον σκοπό… Πρώτα, για να Τον αγαπούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας και του είναι μας ολοκλήρου, όπως μας το λέει η Πρώτη Εντολή, και δεύτερον, για να μην ξεχωρίσουμε ποτέ τον εαυτό μας από τους άλλους. Τον Πλησίον σου ως σεαυτόν σου λέει. Ποια είμαι εγώ που θα πω: «Αυτός; Μα αυτός είναι κακός, δεν πρέπει να τον αγαπώ. Εκείνος; Μα εκείνος είναι ψεύτης. Εγώ τι σχέση έχω;» Α! Όχι αδελφέ μου! Η Αγάπη δεν είναι έτσι .

Η Αγάπη αγαπά τους πάντας, όπως ο Θεός μας αγαπά όλους, με όλα τα χάλια που έχουμε! Λίγους λόγους έχει να μη μας αγαπά; Και μ’ όλα ταύτα. Και μας το λέει: επί δικαίους και αδίκους βρέχει και δίνει τον ήλιο σε αγαθούς και πονηρούς. Η πνοή του Θεού είναι η αγάπη!

Γερόντισσα Γαβριηλία, Η ασκητική της αγάπης, εκδ. Τάλαντο