Ὄχι, Κύριε!
Δὲν πάσχουμε ἀπὸ ἔλλειψη κομποσχοινιῶν!
Ἡ συλλογή μας εἶναι πλουσιότατη!
Ἄλλο φορᾶμε στὸν καρπό,
ἄλλο κρεμᾶμε στὸν καθρέφτη τοῦ αὐτοκινήτου μας
(γιὰ τὸ κακὸ τὸ μάτι! Φτοὺ... φτοὺ... φτού!...),
ἄλλο τὸ παίζουμε σὰν κομπολόϊ
καὶ ἄλλα τὰ στολίζομε ὁλοτρίγυρα στὸ σπίτι μας,
νὰ διαλαλοῦν τὴ νηπτικὴ ἀρετὴ
καὶ ὑψηλὴ πνευματικότητά μας!
Οὔτε ἀπὸ χρόνο πάσχουμε,
ὅσο κι ἄν καμωνόμαστε
πὼς συνεχῶς πνιγόμαστε!
Καὶ ἡσυχία ὅποτε θὰ θέλαμε
θὰ βρίσκαμε γιὰ νὰ προσευχηθοῦμε!
Ἀπὸ θέληση νὰ Σ’ ἀντικρύσουμε κατάματα
καὶ ἀπὸ ὄρεξη νὰ Σὲ ἀκούσουμε
καὶ νὰ Σοῦ μιλήσουμε πάσχουμε!
Ἄλλωστε ἔχουμε τόσους Γεροντάδες καὶ Γερόντισσες
ἐπιστρατεύσει νὰ προσεύχονται γιὰ μᾶς
- o sancta simplicitas! -
ποὺ εἴμαστε πολὺ ὡραὶα βολεμένοι
στὸ χουζούρι μας καὶ στὴν αὐτάρκη βεβαιότητά μας!
Αὐτὸ εἶναι τὸ μυστικό,
αὐτὰ εἶναι τὰ κουμπιὰ τς Ἀλέξαινας!
Μητροπολίτης Προικοννήσου Ιωσήφ, Πειραιάς, 16/6/2010
Αποδελτίωση: παραΘέματα λόγου (17/6/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου