Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι...



Περπάτησα πάρα πολυ μα
τα φτερά μου τα 'χω χάσει
μα εσύ που δεν πατάς στη γη
καν'την ψυχή μου να πετάξει...
Μ'ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι
ένα αεράκι να μας πάρει
φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας,

Ειν'η καρδιά μου μια αυλή
σ'ένα κελί που όλο μικραίνει
μα εσύ που έχεις το κλειδί
έλα και πες μου το γιατί.
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει
το όνειρό μου ξαποσταίνει
νερό κι αρμύρα να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας.

Έχω έναν κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει
έλα και κάνε μουσική την τρέλα
που με διαφεντεύει.
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις
αφελείς τραγούδησε τες να χαρείς
μ'ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Τίτλος: Παράκληση
Δίσκος: Ανεμοδείκτης
Στίχοι, μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

4 σχόλια:

  1. Ένα υπέροχο τραγούδι για τη ζωή. Έντεχνο με όλη τη σημασία της λέξης.

    Καλή σας μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένο τραγούδι, αγαπημένος κι ο Αλκίνοος. Αυτές τις μέρες βρισκέται εδώ στην πατρίδα του για συναυλίες κι είπαμε να τον τιμήσουμε λίγο.

    Καλή σου μέρα Θαλασσινέ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία, το σχόλιο που άφησες στην ανάρτηση μας για το ρόλο μας ως γονείς μας ξάφνιασε και εμένα προσωπικά(Κατερίνα) με συγκίνησε βαθιά!!Σε ευχαριστώ για την γενναιοδωρία σου!! Να είσαι πάντα καλά και είμαι σίγουρη οτι θα γίνεις υπέροχος γονιός...άλλωστε είσαι ήδη υπέροχη!!!Το τραγούδι στην ανάρτηση σου είναι πραγματικά λατρεμένο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Κατερίνα! Δεν είναι θέμα γενναιοδώριας μα η πραγματικότητα! Κι η αλήθεια, η γενναιόδωρη στα αισθήματα εσύ είσαι, κι αυτό φαίνεται άλλωστε, πρώτα απ' όλα στα ματάκια των παιδιών σου που δεν χορταίνουμε κι εμείς να τα βλέπουμε!:) Να ΄σαι καλά, καλή συνέχεια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...