Όταν ο Θεός «πονά» και «κλαίει»

Ο Θεός αποτελεί πάντοτε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων των ανθρώπων. Όμως, υπάρχει, δυστυχώς, μεγάλη άγνοια γύρω από το πρόσωπο του Θεού. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, βέβαια, δεν προβληματίζονται για την ύπαρξη του Θεού. Δεν ψάχνουν να Τον βρουν. Τον πιστεύουν. Τον προσεγγίζουν. Επικοινωνούν μαζί Του. Αγνοούν, όμως, την ασύλληπτη αγάπη Του για τον άνθρωπο. Ο Θεός αγαπά ακόμη και όσους Τον αρνούνται και Τον εγκαταλείπουν. Δεν αρνείται να ευλογεί ακόμη και αυτούς που Τον πολεμούν. Το κάνει για να γνωρίσουν την αγάπη και την καλοσύνη Του και να θελήσουν να γίνουν κι αυτοί σαν τον Θεό, άνθρωποι της αγάπης.

Ο Θεός είναι αγάπη. Όντως αγάπη. Και πρέπει να πιστεύεις κι εσύ [...] ότι μέσα σ' αυτόν τον άπειρο ωκεανό της αγάπης Του, έχεις κι εσύ μια θέση. Μην έχεις την άποψη ότι ο Θεός είναι αντίπαλός σου και εχθρός σου. Ότι δεν κάνει τίποτε άλλο ο Θεός, παρά να περιμένει με το πρώτο παράπτωμά μας, να εξακοντίσει τους κεραυνούς της οργής Του. Ο Θεός δεν είναι χωροφύλακας. Ο Θεός τρέχει πίσω από τον άνθρωπο, όχι για να τον συλλάβει, για να τον τιμωρήσει, αλλά για να του πει ότι τον αγαπά. Ο Θεός είναι αγάπη. Δεν τιμωρεί, αλλά σώζει. Πόσο έχει παρεξηγηθεί ο Κύριός μας από τους ανθρώπους! Πόσο κακό έχει κάνει σε πολλούς η άγνοια και η λανθασμένη ερμηνεία του Ευαγγελίου Του! Πόσοι μένουν μακριά από τον Σωτήρα Χριστό, τον Θεό! «Ένας λόγος, για τον οποίο πρέπει να ικετεύουμε τον Θεό, να παρατείνει την ιστορία είναι για να δοθεί δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν σωστά τον Θεό και την άπειρη αγάπη Του. Ο άνθρωπος θα παύσει να εχθρεύεται τον Θεό και να Τον πολεμά, όταν νιώσει ότι ο Θεός είναι ένα φιλικό Πρόσωπο, που τον αγαπά και θέλει να σχετισθεί μαζί του, με μια σχέση αιώνιας αγάπης.»

Ο Θεός είναι πατέρας. «Πάτερ ημών...» Πατέρα μας, μας Τον αποκάλυψε ο Χριστός, ο Σωτήρ ημών. Και τι άλλο σημαίνει πατέρας, παρά αγάπη;

Η καρδιά του Θεού κτυπά συνεχώς για τον άνθρωπο, «υπέρ ου Χριστός απέθανε» (Ρωμ. ιδ' 15). «Τόση είναι η αγάπη του Θεού, ώστε "μετανοεί", όταν ο άνθρωπος μετανοεί. Ο Θεός "πονά", όταν ο άνθρωπος πονά. Ο Θεός "κλαίει", όταν ο άνθρωπος κλαίει, ο Θεός της πίστεώς μας είναι "Πατέρας", ο Θεός είναι ευσπλαγχνικός και "οικτίρμων". Ο Θεός μας είναι νους αγάπης.» (Επισκ. Ευθ. Στυλιανού, Η Αγάπη, σ. 67)

Ο Θεός της πίστεώς μας είναι ο Τριαδικός Θεός: «Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα», που είναι η ΑΓΑΠΗ. «Ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόσμον, ἵνα ζήσωμεν δι' αὐτοῦ.» (Α' Ιω. δ' 9)

Ο Υιός του Θεού για σένα, αγαπητέ μου, έγινε άνθρωπος, για σένα υπέφερε, για σένα σταυρώθηκε, για σένα αναστήθηκε, για τη δική σου σωτηρία. Για να σε διδάξει, πώς θεάρεστα να ζεις.

«Ο Θεός», λέει ο Μέγας Βασίλειος, «δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά την επιστροφή του και τη σωτηρία του. Ούτε χαίρεται, όταν χάνονται οι άνθρωποι από τις αμαρτίες τους, αλλά θέλει όλοι να σωθούν και να γνωρίσουν την αλήθεια και την αγάπη Του.» (Α' Ευχή εις την Ακολουθίαν της Θείας Μεταλήψεως)

πρωτοπρεσβ. Νικόλαος Παναγή (2011), Ο Θεός Αγάπη εστίν, 

εκδ. «Ορθόδοξος Ζωή», Λευκωσία, σ. 5-7