Ο Κύριος απαίτησε από τον Αβραάμ να Του προσφέρει -σ' Αυτόν, στον Θεό του- το μοναδικό του γυιο, να θυσιάσει τον Ισαάκ. Πόσο σκληρό θα ήταν αυτό!
Απαίτησε το παιδί για να του το επιστρέψει και, διά του Ισαάκ, να του εξασφαλίσει απογόνους περισσότερους κι από τους κόκκους της άμμου της θάλασσας. Το ίδιο και με τον Ιώβ. Η ζωή των απίστων φαίνεται πολλές φορές ευτυχισμένη, ενώ ο Θεός μοιάζει να αντιστέκεται στις προσευχές των πιστών που τον ικετεύουν να τους δώσει την ευτυχία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρέπει εδώ να αντιληφθούμε μια απόδειξη της αγάπης Του. Όσοι δεν πιστεύουν, πράγματι, δεν περιμένουν τίποτε από τον Θεό, αλλά κι ο Θεός δεν τους παίρνει τίποτε. Ό,τι παίρνουν, θεωρούν ότι έρχεται από μόνο του, δεν βλέπουν κανένα δώρο ως υπερφυσικό, καμιά θεία παρέμβαση.
Καθένας μας εδώ κάτω έχει έναν προορισμό, που έχει χαραχτεί γι' αυτόν ήδη από τη δημιουργία του κόσμου. Αυτός ο προορισμός έχει τη μορφή μιας δυνατότητας και δεν θα τον αποφύγουμε, παρά μόνο αν αντισταθούμε στο θέλημά του Θεού. Το ποιοι είμαστε και πού είμαστε δεν είναι αδιάφορο στα μάτια του Θεού. Κάθε πρόσωπο είναι πολύτιμο γι' Αυτόν. Γι' αυτό, αν, ενώ μας οδηγεί, εμείς δεν συνειδητοποιούμε ότι είναι Αυτός στο τιμόνι, δεν θα γνωρίσουμε ποτέ την ευτυχία.
Άγιος Δημήτριος Κλεπινίν
Πηγή: Ελέν Αρζακοφσκί-Κλεπινίν, Η ζωή θα είναι αγάπη - Και η αγάπη θα είναι ζωή: Η ζωή του π. Δημητρίου Κλεπινίν, εκδ. Ακρίτας, σ. 119-120.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου