Εις την απειρόλεχη νύμφην

Ήχος α΄.

Ιλιγγιώσι Σε υμνείν τα των Αγγέλων τάγματα,
και μεγαλύνειν εν ωδαίς των ουράνων στρατεύματα.

Ουδείς γαρ αν ισχύσειεν αινέσαι τα θαυμάσια,
και επαξίως άσαι Σου τα άπειρα εξαίσια.

Εγώ δε όλως γηίνος ψάλλω τα μεγαλεία Σου,
θαρρών τη αγαθότητι και τη επιεικεία Σου.

Χαίρε παγκόσμιος χαρά, χαίρ’ Άδου η καθαίρεσις,
Συ μυστηρίου του φρικτού υπάρχεις η φανέρωσις .

Χαίρε του Παραδείσου Συ θύρων το ανοικτήριον,
χαίρε η δεξαμένη Συ το χαίρε το σωτήριον.

Χαίρε Σοι ψάλλομεν πιστοί οι χάριν απολαύοντες,
χαίρε βοώμεν Σοι θερμώς Θεώ οι προσπελάσαντες.

Χαίρε Παρθένε πάνσεμνε, ύδωρ ζωής η βλύσασα,
χαίρε τον Λόγον Πάναγνε αφράστως η κυήσασα.

Χαίρε η του αλάστορος το κράτος καταλύσασα,
χαίρε η την ισχύν αυτού τελείως καταργήσασα.

Χαίρε θυμίαμα δεκτόν του κόσμου ιλαστήριον,
χαίρε πρεσβεία προσδεκτή αμαρτιών λυτήριον.

Χαίρε Αδάμ ανάκλησις, χαίρε της Εύας λύτρωσις,
χαίρε πιστών ανάστασις, χαίρε εχθρού κατάπτωσις.

Χαίρε η Μήτηρ της ζωής η τον τροφέα τεξασα,
χαίρε θυγάτηρ του Δαυίδ η τον Θεόν κυήσασα.

Χαίρε τον Λόγον ως Υιόν η γαλακτοτροφήσασα,
χαίρε ωλέναις του Θεού τον Λόγον η βαστάσασα.

Χαίρε χρυσή περιστερά, Σκηνή του Λόγου έμψυχε,
χαίρε νεφέλη φωτεινή, Παρθένε πόκε ένδροσε.

Χαίρε χαράς ανέγερσις, χαίρε ψυχών παράκλησις,
χαίρε του Άδου νέκρωσις πικρίας η καθαίρεσις.

Χαίρε ο θείος γλυκασμός του Παραδείσου της τρυφής,
χαίρε πιστών ο χορτασμός του θείου μάννα της τροφής.

Χαίρε η Μήτηρ της χαράς, χάιρε πηγή της χάριτος,
χαίρε η λύσις της αράς, χαιρ’ ευφροσύνη άρρητος.

Χαίρε το όρος του Θεού το θείον το κατάσκιον,
χαίρε το αλατόμητον όρος το Θεοβάδιστον.

Χαίρε κραταίωμα στερρόν, χαίρε τείχος απόρθητον,
χαίρε προπύργιον πιστών, οχύρωμ’ αδιάσειστον.

Χαίρε όσίων καύχημα, παρθένων αγαλλίαμα,
Χαίρε Μαρτύρων έρεισμα, μητέρων το ωράισμα.

Χαίρε νεφέλη φωτεινή, λαόν Θεού η σκέπουσα,
χαίρε η κλίμαξ Ιακώβ, πόλον και γην συνδέουσα.

Χαίρε αγία κιβωτός, εν η Χριστός εσκήνωσεν,
χαίρε η Μήτηρ του Θεού ην η Τριάς ηυλόγησε.

Χαίρε η ράβδος Ααρών άνθος Χριστόν βλαστήσασα,
χαίρε η στάμνος τον Χριστόν το μάννα η χωρήσασα.

Χαίρε διώκτην Φαραώ θάλασσα η ποντίσασα,
χαίρε λαβίς η μυστική η τον Χριστόν βαστάσασα.

Χαίρε σεμνή απείρανδρε, χαίρε Παρθένε άμεμπτε,
χαίρε Αγνή πανθαύμαστε, χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Αγίου Νεκταρίου, Ύμνοι και ωδές προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον, σ. 57-59