Κυριακή των Βαΐων: Η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών μόλις ξεκίνησε

Το πρωί είδαμε έναν Ιησού να εισέρχεται μετ' επευφημιών στα Ιεροσόλυμα. Το πρωί η στιγμιαία ανθρώπινη δόξα του Κυρίου μας. Το πρωί με ελιές και βάγια Τον υποδέχθηκε το πλήθος.

Τη νύκτα τα πράγματα αναστράφηκαν. Η λαοθάλασσα που ανέμενε έναν κοσμικό άρχοντα θα φωνάζει σε λίγο «άρον άρον σταύρωσον αυτόν»! Οι άνθρωποι γύρισαν την πλάτη στον Δημιουργό τους. Άλλωσπως Τον ανέμεναν κι άλλωσπως τους ήρθε. Δεν ήρθε για τα έξω, ήρθε για τα ένδον, δεν ήρθε να στήσει ανάκτορα και να επιβάλει την εξουσία Του. Ήρθε να χαρίσει μια άλλης ποιότητας Βασιλεία: στις ψυχές μας και μετά θάνατον.  

Σήμερα, Κυριακή των Βαΐων, εισερχόμαστε στην υπόμνηση του Θείου και εκούσιου πάθους. Υπόμνηση ή καλύτερα αναβίωση. Ξαναζούμε, συμπορευόμαστε στο πάθος, συσταυρωνόμαστε για να συναναστηθούμε. Από τον Γολγοθά και μόνο διά του Γολγοθά φτάνουμε στην Ανάσταση! Μέσα από τον ποταμό των δακρύων της μετανοίας φτάνουμε στη λύτρωση. Αλλά δεν παραμένουμε στη θλίψη, σηκωνόμαστε και προχωράμε. Αισθανόμαστε την αναξιότητά μας συναισθανόμενοι την ευγνωμοσύνη προς Εκείνο, αλλά βιώνουμε και την ανέσπερη αγάπη Του. Ξέρουμε ότι ο Θεός μας από την φιλανθρωπία του σαρκώθηκε και απέθανε για μας. Ξέρουμε ότι διήλθε τα φρικτά βασανιστήρια και θανατώθηκε ατιμωτικά για να μας εξαγιάσει. Ξέρουμε ότι αν με ειλικρίνεια και πίστη, δηλ. βεβαιότητα, ανατείνουμε τις καρδιές μας προς τον Ουρανό, η Θεία χάρις θα στραφεί στην αναξιότητά μας. Πιστεύουμε, γι' αυτό δεν μπορούμε να απελπιστούμε ποτέ!

Η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών μόλις ξεκίνησε. Αλλά στο τέλος της μας περιμένει πάντα η Ανάσταση! 

-------------------
Ύμνοι της Κυριακής των Βαΐων

(Α) Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος

Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιὸς δὲ πάλιν, ὅν εὑρήσει ραθυμοῦντα. Βλέπε, οὗν ψυχή μου μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῆς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, προστασίαις τῶν Ἀσωμάτων, σῶσον ἡμᾶς.

(Β) Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω

Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ· λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, φωτοδότα, καὶ σῶσόν με.

Πηγή: Ερετικό Ιστολόγιο (28/3/2010)