Χωρίς να σχεδιάζουμε!

Κάποιες στιγμές, αφήνοντας πίσω σου το σήμερα, ταξιδεύεις με ταχύτητα μεγάλη και φτάνεις στο αύριο. Αρχίζει η σκέψη να χαράζει γραμμές και να τις σβήνει και πάλι να τις χαράζει... Είναι τότε που κάνεις σχέδια... κι έρχεται η καρδιά και χρωματίζει με χρώματα έντονα ή απαλά. Τα βλέπεις και χαίρεσαι για τα σχέδιά σου... Η χαρά της προσμονής, πριν τη χαρά της πραγματοποίησής τους, λέγεται ελπίδα. Μ' αυτήν στήριγμα και παρηγοριά, βαδίζεις τον μακρύ κάποτε δρόμο που φέρνει απ' το όνειρο στην πραγματικότητα.

Κι όταν φθάσεις εκεί, όταν το μέλλον γίνει παρόν και το αύριο σήμερα, η χαρά σου ίσως να μεσουρανεί στην ψυχή σου και να φωτίζει το πρόσωπό σου. Ίσως όμως και να έχει χαθεί πίσω από τα σκοτεινά σύννεφα της θλίψης ή της οργής γιατί τα σχέδιά σου δεν είναι αυτά που έφτειαξες... «Κάποιο χέρι πρόσθεσε γραμμές κι έσβησε άλλες... σχεδίασε σύννεφα κι έσβησε χαμόγελα».

Ποιος και γιατί μας αλλάζει τα σχέδια;

«Το χέρι του Θεού, για το καλό σου» ακούς να σου λέμε τέτοιες στιγμές κι η φράση σού φαίνεται κοινότυπη ή σ' ενοχλεί. Κάποτε όμως μπορεί και να σε γεμίζει με μια γλυκιά προσμονή για ό,τι ετοιμάζει ο Πατέρας, που δεν θέλει μόνο να ζήσουμε ωραία τα πολλά ή λίγα χρόνια μας, αλλά θέλει να ζήσουμε αιώνια. Έχει γι' αυτό φτειάξει προσωπικό σχέδιο σωτηρίας του καθενός μας.

Ο Θεός θέλει όλοι να σωθούν. Και θα σωθούν αν γνωρίσουν την αλήθεια για Εκείνον και τον εαυτό τους, αν συνειδητοποιήσουν το μεγαλείο Του και τη μικρότητά τους, αν νιώσουν την ένδειά τους και την ανάγκη Του. Γι' αυτό επεμβαίνει στα σχέδιά μας, σβήνει γραμμές και προσθέτει σκιές... Πότε;

Πότε και πώς αλλάζουν τα σχέδιά μας;

* Όταν «δεν είναι καλά». Όπως έγινε με τον ανυπάκουο προφήτη Ιωνά, που αρνήθηκε το κήρυγμα της σωτηρίας στη Νινευΐ και κατέστρωσε σχέδιο φυγής «εις Θαρσίς εκ προσώπου Κυρίου». Επιβιβάστηκε σε πλοίο, με προορισμό την Ισπανία, για να απομακρυνθεί από τα Ιεροσόλυμα, όπου κυρίως φανερωνόταν η δόξα και το μεγαλείο του Θεού. Μεσοπέλαγα η τρικυμία τού άλλαξε τα σχέδια. Μέσα στον βυθό του ωκεανού, μέσα στην κοιλιά του κήτους, μέσα στη μεγάλη θλίψη του «εβόησε προς Κύριον τον Θεόν του». Αναζήτησε και συνάντησε τον Θεό και μαζί Του πορεύθηκε μετανοημένος να κηρύξει στη Νινευΐ.

* Και όταν όμως φαίνονται καλά, μπορεί ν' αλλάζουν τα σχέδιά μας. Ο Απ. Παύλος άδικα φυλακισμένος στην Καισάρεια ζητάει να κάνει έφεση στον Καίσαρα και να δικαστεί στη Ρώμη ως Ρωμαίος πολίτης. Το πλοίο που μαζί με άλλους κρατούμενους τον μεταφέρει, ναυαγεί στη Μάλτα. Οι φοβερές περιπέτειες του Αποστόλου γίνονται αφορμή να ζήσουν τη θαυματουργική δύναμη του αληθινού Θεού κι άλλοι άνθρωποι.

* Απρόβλεπτα γεγονότα, ασθένειες, θάνατοι... φέρνουν αλλαγές στα σχέδιά μας... και κάτι καλό ετοιμάζουν για μας και για τους άλλους...

Ο Ιωάννης, γυιος του άρχοντα Επιφανίου από την Κύπρο, στα χρόνια του Ηρακλείου, ξεκίνησε τη ζωή του δημιουργώντας μια καλή οικογένεια. Σε λίγα χρόνια βρέθηκε ολομόναχος. Γυναίκα, παιδιά, όλοι στον ουρανό. Στη γη, δικοί του πια όλοι οι αναγκεμένοι άνθρωποι... οι κύριοί του, όπως τους αποκαλούσε, υπηρετώντας την κάθε τους ανάγκη, όταν ο λαός της Αλεξάνδρειας τον θέλησε Πατριάρχη. Να το 'χε ποτέ φανταστεί πως θα γινόταν ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας;

* Τα ανθρώπινα σχέδια επηρεάζουν κι οι επιλογές ή αποφάσεις των άλλων. Όπως αυτή του εικονομάχου Θεοφίλου, που προτίμησε για σύζυγό του τη συνεσταλμένη και ήπια Θεοδώρα, από τη δυναμική και ετοιμόλογη Κασσία. Έτσι απέκτησε η Εκκλησία του Χριστού τη λόγια ποιήτρια Κασσιανή Μοναχή και απόλαυσε την οριστική αναστήλωση των ιερών εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα.

* Είναι και φορές που ο Θεός ζητάει σε κάποιους, λίγους, εκλεκτούς να σβήσουν οι ίδιοι τα σχέδιά τους, κάποτε με το αίμα της καρδιάς τους...

Ο γέροντας Αβραάμ βλέπει με θαυματουργικό τρόπο την υπόσχεση του Θεού να πραγματοποιείται. Μαζί με το αγαπημένο αγόρι του μεγαλώνει κι η χαρά του κι η ελπίδα του. Δε διστάζει όμως με τα τρεμάμενα, γέρικα χέρια του -πόσες φορές θα τα 'χε σηκώσει σε ικεσία γι' αυτό το παιδί!- να σηκώσει το μαχαίρι για να τα θυσιάσει όλα μαζί με τον Ισαάκ του. Η πιστότητα κι η υπακοή του που θαυματουργούν, φανερώνουν τη δύναμη του πιστού ανθρώπου και την παντοδυναμία του αγαθού Θεού. Λάμπουν μέσ' τους αιώνες και στηρίζουν.

Μπορεί να καταλαβαίνεις πως η αλλαγή των σχεδίων υπηρετεί το σχέδιο του Θεού για μας και για τους άλλους. Είναι όμως λογικό να ρωτάς: Δεν δεσμεύεται έτσι η ελευθερία μου;

Κι αν τελικά δεν είμαστε ελεύθεροι, γιατί να κάνουμε σχέδια...;

Κι αν είμαστε ελεύθεροι, πώς να σχεδιάζουμε χωρίς να χρειαζόμαστε ή να φοβόμαστε τις «διορθώσεις» της σοφής αγάπης του Θεού;

Θα συνεχίσουμε τον συμπροβληματισμό μας, χωρίς να σχεδιάσουμε... το πότε...

Κι ας ησυχάζουμε «ειπόντες το θέλημα του Κυρίου γινέσθω».

Μ.

Πηγή: περιοδ. Προς την νίκη, Σεπτέμβριος 2011, τεύχ. 739, σελ. 296-297.

Υ/γ. Καλό στάδιο σε όλους μας!