Τι χρώμα έχει το σκοτάδι;

ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΦΛΩΣΗ

Η 30χρονη Μάρθα που έχασε το φως της πριν 4 χρόνια - ύστερα από αφαίρεση όγκου στο κεφάλι - προτρέπει και τελικά πείθει τον Σταύρο Θεοδωράκη να σφραγίσει τα μάτια του και να την ακολουθήσει σε μια μεγάλη βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

«- Πώς είναι αυτό το πράγμα; για πες μου...

- Δύσκολο. Είναι πολύ σκληρό ένας βλέπων να χάνει την όρασή του. Πολύ δύσκολα, πέρασα δύσκολες στιγμές. Όμως είμαι νέα και οφείλω στον εαυτό μου κατά κύριο λόγο να προχωρήσω. Η ζωή είναι πολύ σύντομη...  [...]

- Τώρα βλέπεις κάτι; Βλέπεις σκιές; Βλέπεις τίποτα;

- Όχι δεν αντιλαμβάνομαι καθόλου φως... καθόλου... καθόλου... Είναι όλα μαύρα! [...]

- Δεν βλέπεις ούτε καν μέρα - νύχτα! 

- Όχι.

- Πώς είναι λοιπόν να περνάς από το φως στο σκοτάδι; Έχει χρώμα το σκοτάδι; Είναι ένα μαύρο πράμα;

- Είναι ένα μαύρο. Ένα μαύρο πανί. Έχει πολλή μοναξιά. Είν' ένας μοναχικός δρόμος. Ναι μεν η οικογένειά μου μπορεί να καταλάβει, αλλά είμαι μόνη μου σ' αυτό το ταξίδι. 

 Τον πρώτο καιρό, τους πρώτους έξι μήνες θυμάμαι έβαζα το χέρι μου μπροστά στο πρόσωπό μου κι έλεγα "Χμ! Σήμερα θα δω!" Και δεν έβλεπα! Την επόμενη πάλι ξαναέβαζα το χέρι μου στο πρόσωπο κι έλεγα "ίσως αύριο!" Από τότε έχουν περάσει τέσσερα χρόνια, δόξα τω Θεώ! Δύσκολα όμως. Δύσκολα, αλλά έχω πολύ πείσμα, πολύ. 

- Πιστεύεις στον Θεό; 

- Ναι, μ' έχει βοηθήσει πάρα πολύ! Από ΄κεί αντλώ δύναμη! Ανακάλυψα τον Θεό μέσ' απ' την τύφλωσή μου! [...]

- Τι θα κάνεις; Θα παντρευτείς, θα κάνεις παιδιά; Θα κάνεις σπουδές; Τι;

- Έχω όνειρα, έχω όνειρα για το μέλλον! Κάποια στιγμή, αν μ' αξιώσει ο Θεός, θα 'θελα πολύ να κάνω οικογένεια με πολλά παιδιά -αγόρια θέλω, τρία αγόρια τουλάχιστον! Θα ήθελα ν' ασχοληθώ με τα παιδαγωγικά για να 'μαι ειλικρινής... Κάτι ποιο ανθρωποκεντρικό μετά απ' αυτό που έγινε στη ζωή μου. [...]

- Κάτι μου λέει ότι θα τα καταφέρεις! Έχεις μεγάλη θέληση.

- Το ελπίζω! Πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Όλο αυτό που έχει συμβεί στη ζωή μου, για κάποιο λόγο έχει συμβεί! Έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα.

- Τα όνειρά σου το βράδυ έχουν αλλάξει;

- Είναι πιο έντονα τώρα ως τυφλή, πιο χαρούμενα! Ζω πιο έντονα την καθημερινότητά μου, σαν να μην υπάρχει επόμενη μέρα. Ίσως γιατί δεν υπάρχει όραση και θέλω να ρουφήξω τα πάντα.»

Πηγή: εκπομπή Πρωταγωνιστές (6/6/2010)

Υ/γ. Εμείς ευχόμαστε στον κάθε τυφλό να του χαρίζει αφειδώλευτα ζωή και δύναμη ψυχής ο Θεός και να τον παρηγορεί στον σκληρό και μοναχικό του δρόμο... Ό,τι παραπάνω, πούμε εκ του ασφαλούς, είναι πολύ περιττό και πολύ ανούσιο. Γιατί εμείς οι βλέποντες δεν έχουμε ιδέα πώς είναι να περπατάς αυτόν τον σκοτεινό δρόμο. Μα όπως λέει και η Μάρθα... όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Ας γίνεται το θέλημά Του στις ζωές μας... κι ας Τον δοξολογούμε πάντοτε, όποιο κι αν είναι αυτό!