Το διαβατήριο των δοκιμασιών!

ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Τί θὰ πῆ, Γέροντα, «Καλὸ Παράδεισο»;

-Μὲ τὸ καλὸ νὰ πᾶς στὸν Παράδεισο.

-Μπορεῖ, Γέροντα, νὰ ἐννοῆ: «Νὰ πᾶς στὸν καλὸ Παράδεισο»;

-Ἄκουσες ἐσὺ ποτὲ νὰ μιλοῦν γιὰ κακὸ Παράδεισο; Πάντως, γιὰ νὰ πάη κανεὶς στὸν γλυκὸ Παράδεισο, πρέπει νὰ φάη πολλὰ πικρὰ ἐδῶ, νὰ ἔχη τὸ διαβατήριο τῶν δοκιμασιῶν στὸ χέρι. Τί γίνεται στὰ νοσοκομεῖα! Τί δράματα! Τί πόνο ἔχει ὁ κόσμος! Πόσες μητέρες, οἱ καημένες, κάνουν ἐπεμβάσεις, σκέφτονται τὰ παιδάκια τους καὶ ἔχουν τὴν ἀγωνία ὅλης τῆς οἰκογένειας!

Πόσοι οἰκογενειάρχες ἔχουν καρκίνο, κάνουν ἀκτινοβολίες καὶ τί βάσανο ἔχουν! Νὰ μὴν μποροῦν νὰ δουλέψουν, νὰ πρέπη νὰ πληρώσουν νοίκια, νὰ ἔχουν ἕνα σωρὸ ἔξοδα! Ἐδῶ ἄλλοι ἔχουν τὴν ὑγεία τους καὶ πάλι δὲν μποροῦν νὰ τὰ βγάλουν πέρα, πόσο μᾶλλον νὰ μὴν ἔχη κανεὶς τὴν ὑγεία του καὶ νὰ ζορίζεται νὰ δουλέψη, γιὰ νὰ ἀνταποκριθῆ λίγο στὶς ὑποχρεώσεις του!

Πολὺ μὲ ἔχουν καταβάλει τὰ προβλήματα τῶν ἀνθρώπων. Πόσα ἀκούω κάθε μέρα! Συνέχεια βάσανα, δυσκολίες!... Πίκρα ὅλη μέρα τὸ στόμα καὶ τὸ βράδυ νὰ πέφτω νηστικὸς λίγο νὰ ξεκουραστῶ. Νιώθω πολλὴ σωματικὴ κούραση, ἀλλὰ καὶ ἐσωτερικὴ ξεκούραση.

-Γέροντα, πάντα ὠφελεῖ ἡ ἀρρώστεια;

-Ναί, πάντα ὠφελεῖ. Οἱ ἀρρώστιες βοηθοῦν τοὺς ἀνθρώπους νὰ «ἐξιλεωθοῦν»[1], ὅταν δὲν ἔχουν ἀρετές. Μεγάλο πράγμα ἡ ὑγεία, ἀλλά καὶ τὸ καλὸ πού προσφέρει ἡ ἀρρώστια, ἡ ὑγεία δὲν μπορεῖ νὰ τὸ δώση! Πνευματικὸ καλό!

Εἶναι πολὺ μεγάλη εὐεργεσία, πολὺ μεγάλη! Καθαρίζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, καὶ μερικὲς φορὲς τοῦ ἐξασφαλίζει καὶ μισθό. Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι σὰν τὸ χρυσάφι καὶ ἡ ἀρρώστια εἶναι σὰν τὴν φωτιὰ ποὺ τὴν καθαρίζει. Βλέπεις, καὶ ὁ Χριστὸς εἶπε στὸ Ἀπόστολο Παῦλο: «Ἡ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» (Β΄Κορ. ιβ' 9).

Ὅσο περισσότερο ταλαιπωρηθῆ μὲ κάποια ἀρρώστια ὁ ἄνθρωπος, τόσο περισσότερο ἐξαγνίζεται καὶ ἁγιάζεται, ἀρκεῖ νὰ κάνη ὑπομονὴ καὶ νὰ τὴν δέχεται μὲ χαρά.

Μερικὲς ἀρρώστιες θέλουν μόνο λίγη ὑπομονή, καὶ τὶς ἐπιτρέπει ὁ Θεός, γιὰ νὰ πάρη ὁ ἄνθρωπος λίγο μισθὸ καὶ νὰ τοῦ ἀφαιρέση ὁ Θεὸς μερικὰ κουσούρια. Γιατὶ ἡ σωματικὴ ἀρρώστια βοηθάει στὴν θεραπεία τῆς πνευματικῆς ἀρρώστιας.

Τὴν ἐξουδετερώνει μὲ τὴν ταπείνωση ποὺ φέρνει. Ὁ Θεὸς ὅλα τὰ ἀξιοποιεῖ γιὰ τὸ καλό! Ὅ,τι ἐπιτρέπει εἶναι γιὰ τὸ πνευματικό μας συμφέρον. Ξέρει τί χρειάζεται ὁ καθένας μας καὶ μᾶς δίνει κάποια ἀρρώστια, εἴτε γιὰ νὰ ἀνταμειφθοῦμε, εἴτε γιὰ νὰ ἐξοφλήσουμε ἁμαρτίες.

Σημ.:

[1] Ἡ ἔννοια τῆς «ἐξιλεώσεως» στὴν ὀρθόδοξη Θεολογία δὲν ἔχει τὸν νομικὸ χαρακτήρα τῆς δυτικῆς Θεολογίας, ἀλλὰ ἐκφράζει τὴν φιλάνθρωπη παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἁμαρτάνοντα ἄνθρωπο μὲ σκοπὸ τὴν σωτηρία του.

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Δ': Οικογενειακή Ζωή, έκδ. Ι.Ησυχ. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», σ. 209-210. 

Αναδημοσίευση: hristospanagia1 (15/11/2011)