Ο άκτιστος κτίζεται!

Η ΕΝΑΘΡΩΠΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αυτός ο ίδιος ο Λόγος του Θεού, ο προαιώνιος, ο αόρατος, ο απεριόριστος, ο ασώματος, η αρχή εκ της αρχής, το φως εκ του φωτός, η πηγή της ζωής και της αθανασίας, το αποτύπωμα του πρωτοτύπου κάλλους, η ακίνητος σφραγίς, η αμετάβλητος εικών, ο λόγος του Πατρός έρχεται εις την ιδικήν του εικόνα και ενδύεται το ανθρώπινον σώμα προς χάριν της ιδικής μου ψυχής, καθαρίζων το όμοιον με το όμοιον, και γίνεται άνθρωπος εις όλα, εκτός της αμαρτίας. [...]

Εκείνος, που υπάρχει, γίνεται [άνθρωπος], και ο άκτιστος [ο μη δημιουργηθείς] κτίζεται [δημιουργείται]... και εκείνος, που χορηγεί τον πλούτον, γίνεται πτωχός, προσλαμβάνει την πτωχείαν του [ανθρωπίνου] σώματός μου διά να λάβω εγώ τον πλούτον της Θεότητός του. Και αυτός, που είναι πλήρης [από τα αγαθά της θείας φύσεως], αποβάλλει το θείον μεγαλείον του, διότι αποξενώνεται επ' ολίγον χρόνον από την δόξαν του, διά να πάρω εγώ μέρος από τον ιδικόν του πλούτον.

Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός (ο Θεολόγος)

Πηγή: Άγιος Δημήτριος, Ορθόδοξο Χριστιανικό έντυπο πνευματικής ωφελείας του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Ακροπόλεως, 25/12/2011.

Υ/γ. Όταν λογισμοί υπερηφάνειας και εγωισμού παρεισφρέουν μέσα μας, ας αναλογιζόμαστε την ταπείνωση με την οποία σαρκώθηκε, γεννήθηκε, έζησε επί της γης, δίδαξε και απέθανε μαρτυρικά ο ίδιος ο Θεός. Ας ολοκληρώσουμε τη σκέψη μας συνυπολογίζοντας ότι όταν λέμε «Θεός», δεν εννοούμε απλώς «ένα ανώτερο ον», αλλά τον χορηγό της Ζωής, τον Δημιουργό των απάντων -ορατών και αοράτων-, τον Αιώνιο και Παντογνώστη Παντοδύναμό μας Κύριο.